Хәдис.
99. Намаз диннең терәгедер. (Намаз терәк иделдектә диннең зыянлануы хәтта егылуы ихтималдыр).
Бу мәзмүн Рәсүлүллах (сгс) дән төрле тыйрик берлә риваять ителмештер, чынында зәгыйфь булса да, мәгънәсе дөрест вә сабиттыр.
Шәрех вә изах.
Намаз – исламның бөек рукунларының берсе, шәхәдәт вә тәүхиттән соңра иң олуг бунысыдыр.
Намаз - бәндәнең мәгъбуденә вә Раббына булган мөнәҗәте, үзенең бәндәлегене вә Раббыны таныган бәндә иткәне күрсәтә торган иң күркәм рәвешедер.
Бәндә намазында эчен дә вә тышын да арыклап нәҗес вә мердәр нәрсәдән (шайтанга мөнәсәбәтле вә аңа сөекле шакшылардан) үзенә ярак итеп, Халкы вә мәгъбүде хозурында (мәгънәви) ихтирам вә тәгзыйм рәвешенә, барын да торгыза.
Куллары багланып, хөкем хозурына килтерелмеш бер җаны кеби аяк астында тора, хәвефендән вә дәхшәтендән бөгелә, аяк астына башыны, иң кадерле йөзене куеп, ахырда тез чүгеп, зар вә нияздыр һәм шуларны җиренә җиткерә. Бу әфгәл арасында, мөнасиб, Аллаһка яраклы вә сөекле мөнәҗәтләрне вә кирәгенчә сәнә вә тәсбихләрне вә Коръәндән бер кадәр аятьләрне укып тәзрик кыла, олуг хәҗәтләрне юмарт Раббындан тели, вә бу кадәр тәзриклар берлә, иманлы кеше, Раббыны таныган бәндә алып та ләззәт таба вә ошбу рәвешне үзе өчен бәхет вә сәгадәт белә, Раббындан моңа булган олуг тәүфикъ вә гыйният саный. Бер кемсәне чын иман сахибы булса (Аллаһны таныса), аның калбендә әлбәттә мәзкүр рәвешчә намаз укымак хисе уйгынса кирәк, вә аның вөҗданы аны иҗаб вә игтиза итсә кирәк. Мөбәдә бер-җер сәбәп илә, тиешле вә вакытындан кичексә, аның калбендә агыр җәрәхәт валым тугса кирәк (вөҗданы мәгъзүб булса кирәк).
Иман намазны эсти, намаз берлә гозеләнә вә аның берлә Аллаһ хозурында мәкбул вә могтәбер була.
Вә аның берлә бәндәгә чын нәҗат бирә.
Намазсыз иман вә дин зәгыйфь, югалырга торган нәрсә, үлергә торган хаста кебидер.
Намазсыз кемсенә, Аллаһны чынлап танымаган, үзенең танымаган, үзенең бәндә иткәнен яхшылап белмәгән җәһил, вә һәм үзенең хәҗәтләрендән, намазда булган шәрәф вә хасиятләрдән гафил кемсәдер.
Мелла Галимҗан Баруди.
Назад в раздел
